Yine yakmış sigarasını, penceremin tam karşısına oturmuş, bırakmış gölgesini odamın duvarına… Mahalleliye sorarsan ‘alkoliğin teki’ derler. ‘piç kurusu; yatar, kalkar, içer’ derler. Bir rivayete göre adam yaralamadan yatmış çıkmış. Bir rivayete göre de sevgilisini vapurdan denize atmış.
Eve her gün başka kadınla gelirmiş. Saçlarını okşayıp, gece sonunda hepsine aşık olurmuş. Güneş odasına dolunca terk edilir, akşama kadar aşk acısı çekermiş. Deli kadın söyledi, ben onun yalancısıyım; galiba geçen gün kendini asmaya kalmış. ‘zavallı’ dedi. ‘iple beraber aşağı yuvarlandı’
Günden güne eve gelen kadın sayısı azalmış. Bizimkini bir gece hastaneye kaldırmışlar. Evine giren yüzü sapsarı çıkmış. Her yer kan. Kan kusmuş adam. Mide kanaması zannetmiş herkes ama kansermiş… Şimdi ben onu ilk defa bir gece yalnız ve saçsız-sakalsız görüyorum.
Birkaç kere göz göze geldik onla. Aşık olacağımdan korktum. Geçtim pencereye bir sigara yaktım. ‘şarap’ dedi. ‘şarap içmez misin?’
…
Gölgesi yine duvarımda uyandım. Güneş doğmuş, batmış ben anca uyanmışım. ‘sen’ dedi. ‘gün doğunca beni terk etmeyen tek kadınsın.
Gözleri mum ışığında dolmuş, taşmış. Gözleri onca rengin arasında karanlık… Yine zil zurna sarhoş, yine leş gibi sigara kokuyor. Yine kustu kustu kustu… Son canıyla uzandı dizime yattı.
Sende amma çok kadın sevmişin be adam! Ölmeyi hakketmişsin. Korkma yavaşça kapanacak gözlerin. Korkma diyorum be, ağlamayı kessene! Sarhoşsun işte ne olduğunu anlamayacak bedenin. Aklındaki kadınlarla gebereceksin. Ağlama diyorum, korkma! Ölmesene be adam kalk ayağa! Hangi gölge yansır bir daha odamın duvarına? Söylesene, kim aşık olacak her gece bana?
…
Diyorum ya yine yakmış sigarasını, penceremin tam karşısına oturmuş, bırakmış gölgesini odamın duvarına… ‘hey kadın’ dedi. ‘kaç sabah oldu, sen beni terk etmemekte kararlı mısın hala?’. Güldüm. ‘ah be adam, sen gittikten sonra güneş hiç doğmadı ki odama…’
İrem Kiriş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder